به گزارش قدس آنلاین، شرکت نوشابه سازی کوکاکولا اغلب طعمهای جدیدی را آزمایش میکند، و معمولاً طعمهایی هستند که تجربه آن را دارید مانند وانیل، گیلاس، لیمو. اما آخرین مورد آن با عنوان Y۳۰۰۰ شناخته می شود که اشاره ای به سال دور ۳۰۰۰ دارد و کوکاکولا می گوید این طعم را با کمک هوش مصنوعی ساخته شده است. بوی آن شبیه شکلات بادام زمینی است و طعم آن بیشتر شبیه نوشابه های اصلی کوکاکولا است.
این شرکت میگوید که این نوشابه برای تداعی یک «آینده مثبت» با برچسبی که «احساس آیندهنگرانه» دارد، به دلیل پالت رنگی نقرهای، بنفش، سرخابی و فیروزهای آن ساخته شده است. لوگوی کوکاکولا روی بطری Y۳۰۰۰ از خوشههای نقطهای که با هم ادغام میشوند به وجود آمده تا ارتباطات انسانی سیاره آینده ما را نشان دهند. مشتریان میتوانند یک کد QR را روی بطری اسکن کنند تا وبسایتی را باز کنند که از مدل AI مدل Stable Diffusion برای تبدیل عکسهای محیط اطراف خود به تصاویری با رنگبندی مشابه و زیباییشناسی علمی تخیلی استفاده کنند. در این تصاویر، آینده زیبا، و بسیار صورتی به نظر می رسد.
Y۳۰۰۰ یکی از بسیار تلاش های کوکاکولا است که تلاش دارد نوید طعمی بدهد که اشارهای به طعم شناخته شده زمینی ندارد. آنها نام هایی مانند "Ultimate" کوکاکولا با طعم +XP که نوعی امتیاز است که می توانید در بازی های ویدئویی به دست آورید و "Soul Blast" که تلاش دارد طعمی شبیه به انیمه ژاپنی Bleach به مصرف کننده القا کند. یا "Starlight" که طعم «فضا» است، یا "Byte" که مزه «پیکسل» می دهد، "Move" که طعم «تبدیل» است. مدیر ارشد استراتژی جهانی شرکت کوکاکولا یعنی «اوانا ولاد»، می گوید که برخی از مردم ممکن است تعجب کنند که این طعم ها واقعاً چه طعمی دارند. او در ماه ژوئن به سیانان گفت: «ما هرگز به این سؤال به شیوهای سرراست پاسخ نمیدهیم. اما ما می گوییم مشخصات طعم همیشه ۸۵ تا ۹۰ درصد نوشابه های ما است.»
نوشابه اصلی این شرکت یعنی coke در حال حاضر یک انتزاع است، ترکیبی پیچیده از دارچین و جوز هندی و وانیل و مرکبات و چیزهای مخفی. انتزاع بیشتر آن با طعمهای «پیکسلی» و «رویایی» راهی عالی برای جلب توجه بیشتر است. ارجاع دادن به هوش مصنوعی نیز همینطور است و گام بعدی منطقی پس از اینکه شرکت با NFT ها سر و کار داشت محسوب می گردد. از زمان معرفی ChatGPT در ۱۰ ماه پیش، جهان مجذوب این فناوری و آینده ای شاید آخرالزمانی و شاید شگفت انگیزی شده است که نوید آن را می دهد. هوش مصنوعی ناگهان در همه جا وجود دارد، حتی در کوکاکولا! شاید با عقل جور در نمی آید و به همین دلیل است که باید آن را امتحان کنند. شان اوکیف، پروفسور علوم و فناوری مواد غذایی در دانشگاه ویرجینیا تک، می گوید: «حرکت های این شکلی آنها چیزی است که همیشه برای ما جالب است.»
اوکیف نوشابه نمینوشد و از آن به عنوان «آب قندی طعمدار و رنگی» یاد میکند. اما اگر نوشابه توسط هوش مصنوعی طراحی شده باشد تا طعمی شبیه به آینده داشته باشد، او چه انتخابی دارد؟ او گفت: «من کوکاکولا نمیخرم، اما اگر Y۳۰۰۰ را ببینم، آن را امتحان میکنم. تعداد زیادی غذا و نوشیدنی وجود دارد که بیشتر برای یک بار مصرف تبلیغاتی و عکس گرفتن برای اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی وجود دارند تا اینکه به طور معمول مصرف شوند. یک نمونه آن شِیک Grimace است که تابستان امسال در شبکه اجتماعی TikTok جو زیادی پیرامون آن بود.
«الی ویست» هنرمند و دارای مدرک کارشناسی ارشد در مطالعات مواد غذایی فعالیت های زیادی در حوزه هنر و غذا داشته است. او به مقاله ژان بودریار در سال ۱۹۸۱ با عنوان «تقدیر شبیهسازیها» اشاره کرد و گفت که «دنیای واقعی اکنون از طریق دنیای شبیهسازی تصاویر، فیلمها، و به نظر من طعمدهندههای مصنوعی و غذاهای فرآوریشده تولید میشود». او گفت شیرینی های رنگین کمانی، چیپس هایی با طعم دهنده های دودی تقلبی، کولاهای با طعم آینده همگی بیش از اینکه ربطی به خوردن غذا داشته باشند، «نماینده یک سبک زندگی یا یک خیال زیباشناختی» هستند.
قبل از اینکه طعم Y۳۰۰۰ را بچشیید، اگر بوی آن را استشمام کنید، حس خاص اما دوری از آشنایی را حس خواهید کرد. در ابتدا بوی آن شما را به یاد آدامس های بادکنکی خواهد انداخت، اگرچه این طعم واقعی هم نیست. این بود بیشتر شبیه آدامس های میوه ای بود طعمی که «اوکیف» آن را ترکیبی از آناناس، موز و مرکبات توصیف کرد، طعمی که به اندازه کافی آشنا باشد تا از حس بیگانگی کامل مصرف کنندگان جلوگیری کند و در امر بازاریابی بسیار مهم است. ویست نیز گفت: «ما باید نقش سرمایه داری را در این امر در نظر بگیریم. سرمایه داری هر گونه ارزش واقعی مبادله را حذف می کند و هیچ علاقه ذاتی به اخلاق یا هدف ندارد. به همین دلیل است که شرکتی که در حال حاضر میلیاردها دلار محصول در سال میفروشد، ممکن است به عرضه طعمهای تحریککنندهتر ادامه دهد، از جمله چیزی که اشاره به نکتهای در آینده دارد، زمانی که بسیاری از شهرها ممکن است دیگر قابل سکونت نباشند.»
منبع: آتلانتیک
مترجم: امیرمحمد سلطانپور
نظر شما